web oficial
Turismo Viveiro
VIVEIRO MONUMENTAL
vive a historia
PORTA DE CARLOS V o CASTELO DA PONTE:
​
Comezou a construírse no ano 1548, substituíndo a outra máis antiga; é obra de Pedro Poderoso. De carácter conmemorativo, erixiuse como homenaxe ó emperador Carlos V por eximir de tributos a Viveiro, mentres a vila non fose reconstruída, logo do incendio de 1540. A porta presenta tres corpos diferenciados. No primeiro ábrese un espectacular arco de medio punto con dous escudos de Galicia e Viveiro. No segundo corpo destaca o grande escudo imperial coroado co busto do emperador e flanqueado por catro medallóns que representan as liñaxes fundadoras da vila.
​
O conxunto remata cunha artística cornixa, parapeto, troneiras e ameas decoradas (BIC e Monumento Histórico)
​
PONTE MAIOR
​
Tamén chamada Ponte da Misericordia. É de gran lonxitude. Sabemos da súa existencia documental no ano 1224, aínda que a súa reconstrución comezou no ano 1462, durante o reinado de Henrique IV, e rematou en 1544 baixo o mandato de Carlos V.
Actualmente conserva visibles nove arcos, dos doce iniciais, debido ós sucesivos ensanches e modificacións que alteraron o seu aspecto primitivo. Serviu como embarcadoiro ou para labores de carga e descarga a través dun guindastre. Nela encóntrase a chamada “Cruz do Rolo” e, ó final da mesmo, a capela do Ecce Homo e o Pazo da Misericordia.
​
CONVENTO DE SAN FRANCISCO
​
O convento e igrexa de San Francisco está situado no extramuros do antigo recinto amurallado; pertenceu ós franciscanos e crese que foi fundado en 1219. O claustro aínda conserva dous fermosísimos arcos románicos do trazado primitivo; o actual, de dous pisos, é obra de Diego Ibáñez Pacheco (1645)
A igrexa (século XIV) é de estilo oxival na súa ábsida, brazos do cruceiro e diferentes detalles da nave. Na fachada principal presenta dous arcosolios que foron as primitivas entradas ás capelas de San Luís, bispo de Tolosa, patrón do gremio dos mineiros, e San Xoán Bautista (con pinturas murais do gótico lineal, século XV)
No interior destacan as capelas de San Ildefonso, oxival (século XIV) e Venerable Orde Terceira (século XVIII), con interesantes retablos e imaxinería da Semana Santa Internacional. Curiosos resultan os arcosolio e sepulcros da Beata Constanza de Castro e de Nicomedes Pastor Díaz (1923)
A ábsida de estilo gótico (século XIV) está considerada como unha das máis esveltas de Galicia e foi restaurada no 1965. (Conxunto Hº Artístico Nacional).
IGREXA DE SANTA MARÍA
​
Igrexa románica do século XII, de planta basilical, con tres naves, tres fachadas e ábsida de tramo recto. Na igrexa, sobre o tímpano interior da fachada norte, está o artístico grupo escultórico da Piedade (século XVI), procedente da derrubada Porta das Angustias. Ó fondo da nave hai unha curiosa pía bautismal con relevos bíblicos.
Destacan as capelas de San Gregorio (1468), de estilo oxival, con arcosolios sepulcrais dos fundadores, e a Capela da Virxe do Rosario (s. XVLLL), con retablo barroco, talla da Virxe do Rosario (s. XVI) e un Cristo articulado (s. XVI)
​
A ábsida presenta unha curiosa serie simbólica de modillón relativos á luxuria e os pecados capitais
(Monumento e Conxunto Histórico-Artístico Nacional)
Convento de las Concepcionistas, Viveiro.
Convento de las Concepcionistas, Viveiro.
CONVENTO DAS CONCEPCIONISTAS
​
Edificado en 1725 por testamento de Mª das Alas Pumariño e rexido por relixiosas concepcionistas de clausura. Destaca a portada e o portalón de acceso ó convento, en cuxo torno se pode encargar repostería. No seu interior existe un gran claustro de tres pisos con arcos na planta baixa (século XVIII).
Interesante capela aberta ó culto, con laudas sepulcrais e outros elementos artísticos.
​
A gruta de Lourdes é unha recreación da francesa en honor á Virxe e foi construída en 1925. Chaman a atención os numerosos exvotos de cera ofrecidos en agradecemento pola curación de doenzas de persoas e animais.
PORTA DO VALADO
​
A Porta do Valado e a Calella das Monxas forman un conxunto único.
​
A Calella das Monxas separa a horta conventual das concepcionistas, onde estivo a antiga capela de San Martiño, da rúa Cuberta, do pazo urbano dos Sotelo Valledor.
​
A Porta do Valado é unha das seis antigas portas medievais que tiña a poboación; actualmente só existen tres. Ó lado da mesma encóntrase o lenzo da muralla mellor conservado da localidade, ademais de importantes restos arqueolóxicos medievais.​
PORTA DA VILA
​
Sinxelo arco de medio punto co bóveda de canón, que servía de entrada polo chamado Camiño Real. Conserva a inscrición epigráfica, en pedra, máis antiga de Viveiro, que di:
​
ERA M:CC:LV: Era 1255 (ano 1217)
​
IN TEMPO AF: en tempo de Afonso (rei Afonso IX)
​
​Interiormente, sobre a porta consérvase un moderno camarín de madeira co grupo escultórico do Cristo do Amparo. Próxima a esta porta atópase a Fonte do Cadalso (s. XVII), que estaba enfronte do cenobio de Santo Domingo, demolido no 1851.
CASA DOS LEÓNS
​
Fachada dun suntuoso edificio tardo-renacentista do século XVII, hoxe desaparecido; recibe este nome polos dous grandes leóns de pedra que aparecen a ambos lados do escudo da familia Ponte Prada e Pardo de Lama Andrade, veciños de Ferrol. En 1987 sufriu a remodelación actual e perdeu, entre outros interesantes elementos arquitectónicos, a galería da parte do malecón e unha espectacular escaleira de pedra.
CAPELA DA MISERICORDIA
​
A capela da Misericordia ou do Ecce Homo foi fundada no 1603 por Rodrigo Alonso Alfeirán e reedificada nos anos 1648, 1791 e 1800. É de estilo renacentista.
​
Destacan o retablo neoclásico da Asunción da Virxe, do Altar Maior, e os frescos historiados da cúpula sobre a vida e milagres da Beata Constanza de Castro, obra de Camilo Díaz Baliño (1917).
​
No altar lateral dereito venérase a popular imaxe do Ecce Homo, ó que acoden multitude de devotos o primeiro venres de marzo, “día das tres grazas”, a pedirlle tres desexos.
​
Contiguo á capela está o Pazo da Misericordia.
IGREXA DE SAN PEDRO
​
Na súa contorna encontrábase o castro da Torre, actualmente desaparecido. Foi reedificada no século IX, ampliada no século XII e reformada nos séculos XVII e XX. É de estilo románico puro.
​
Destacan as súas fachadas laterais de pedra con variados modillóns nos aleiros, dous dos cales representan os órganos sexuais da muller e do home. Na ábsida, sobre o aleiro, chama a atención un cordón labrado e unha roseta esculpida sobre a ventá central; así como curiosos modillóns. No interior, resaltan a pía bautismal, os diferentes retablos e unha interesante inscrición epigráfica no muro lateral esquerdo.
​
Está catalogada como BIC.
MOSTEIRO DE VALDEFLORES
​
Beaterío, convertido en cenobio baixo a regra de Santo Domingo en 1406. O templo, de estilo gótico, foi refeito no século XVIII e restaurado recentemente. Nel venérase unha imaxe de alabastro de Nosa Señora de Valdeflores, aparecida no mesmo lugar, segundo conta a lenda.
​
Destacan a preciosa portada da parede lateral sur, de estilo oxival con capiteis románicos e coroada cunha imaxe de pedra de Santo Domingo, obra de Sarmiento e procedente do derruído convento dos dominicos.
​
As monxas dominicas de clausura ofrecen ó público, no torno, unha ampla variedade de doces e repostería.
.
CANELLÓN DO MURO
​
Antigo pasadizo que formaba parte do adarve da antiga muralla.
​
É considerada unha das rúas máis estreitas de España, cunha anchura de 1 a 2 metros.
PRAZA MAIOR
​
Conformada por distintas edificacións eclécticas que teñen en común elementos construtivos da arquitectura do norte: cubertas de lousa, balconadas con forxados, galerías acristaladas e paramentos de granito e cachotaría.
​
Sufriu diversas modificacións ó longo do tempo, ó derruírse a parroquial de Santiago (1840), o rolo e a picota, o cárcere e a casa dos Corrixidores (1874). Posteriormente, aumentou de perímetro e construíronse os cantóns: o de arriba (das Zocas) e o de abaixo (antigo Canto de Santiago). A partir de 1891 erixiuse a estatua do literato e político Nicomedes Pastor Díaz, obra do catalán J. Campeny, recentemente recolocada noutro lugar da praza.
​
Merece ser contemplado o artístico reloxo de sol declinante do antigo Concello, que representa a Ponte Maior e o león pasante, do escudo de Viveiro, obra de J. Sarmiento; e tamén un Santiago ecuestre, esculpido en pedra, na esquina da casa número 2 da rúa Pastor Díaz.
​
RESTOS DA MURALLA
​
Na zona da Ribeira hai unhas fiestras arqueolóxicas onde se poden ver dous tramos da antiga muralla que chegaban á xa desaparecida porta de San Antón.